روزبه محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
آزاده آقالطیفی - استادیار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

در این مقاله تاثیر شاخص های معماری فضاهای مشاع در مجتمعهای مسکونی، بر میل افراد به برقراری تعامل اجتماعی، به ویژه در این محیطها مورد بررسی قرار می گیرد و بر اساس تئوریهای علوم رفتاری و معماری و یافتن حوزه های مشترک میان آنها، شاخصهای فضایی موثر بر تعاملات بر حسب نوع تاثیر و اهمیتشان دسته بندی میشوند. برای این منظور ابتدا در مرتبه ای کلی عوامل فضایی موثر بر تعاملات اجتماعی، به طور عام مورد بررسی قرار میگیرند. سپس مطالعات به طور دقیق تر معطوف به ابعاد اجتماعی فضاهای مشاع شد. دستاورد این مطالعات برخی شاخصهای فضایی و انسانی مرتبط با فضاهای مشاع را که بر تعاملات اجتماعی تاثیر میگذارند، مشخص میکند. بر این اساس مجموعه ی شاخصهای فضایی مرتبط با تعاملات را میتوان در سه دسته ی کلی شاخصهای انسانی (که در ارتباط با جامعه ی افراد مورد بررسی است)، شاخصهای کنترلی فضا (که در ارتباط با ابعادی از فضاست که کنترل آن را تسهیل میکند) و شاخص های کارکردی فضا (که مرتبط با استفاده افراد از فضاست) دسته بندی کرد. مجموعه ی شاخصهای مرتبط با بٌعد اجتماعی فضاهای مشاع در دو دسته کلی شاخصهای تحت تاثیر ساختار کالبدی فضا و شاخصهای حاصل از ارتباط انسان با فضا قرار می گیرند.

تعاملات اجتماعی، فضای مشاع، مجتمع مسکونی، شاخصهای ارزیابی