روندیابی تغییرات زمانی تبخیر پتانسیل در مناطق مختلف ایران

تخمین میزان تبخیر یکی از عوامل مهم در برنامه ریزی و مدیریت منابع آب می باشد دراین تحقیق 8 ایستگاه سینوپتیک که دارای پراکنش مناسب مکانی در گستره کشور بودند انتخاب گردید. سپس تبخیر پتانسیل به روش لیناکر در بازه آماری که دادههای ایستگاه ثبت گردیده بودند و دوره آماری مشترک 2005-1976 محاسبه گردید. جهت تحلیل روند تغییرات تبخیر پتانسیل از روش غیرپارامتری من - کندال و روش پارامتری ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج روندیابی در دوره آماری موجود با ازمون من - کندال و پیرسون نشان میدهد که در سری سالانه پاییز و تابستان 62/5 درصد در سری بهار 75 در صد و درزمستان 50 درصد از ایستگاهها دارای روند افزایشی بودند و براساس روشهای مذکور در هیچ یک از ایستگاهها در دوره آماری موجود و سری های زمانی مورد مطالعه روند کاهشی مشاهده نگردید. در دوره آماری مشترک براساس روشهای فوق در سری زمانی سالانه و بهار 62/5 درصد سری زمستان و پاییز 37/5 درصد از ایستگاههای مورد مطالعه دارای روند افزایشی می باشند دراین سری های زمانی براساس روشهای مورد مطالعه روند کاهشی مشاهده نگردید. همچنین براساس روشهای مذکور در سری زمستانی 62/5 درصد از ایستگاههای مطالعاتی دارای روند افزایشی و تنها ایستگاه تهران یعنی 12/5 درصد از ایستگاههای موردمطالعه دارای روند کاهشی بود.

Keywords:

ایران , تحلیل روند , تبخیر پتانسیل , لیناکر