نقش سرای محله در افزایش حس تعلق ساکنان نمونه موردی: محله سجاد واقع در منطقه یک شهر مشهد

در پی گسترش شهرها و به وجود آمدن گسست اجتماعی، نیاز به مطالعات روابط اجتماعی و عناصر تأثیر گذار در این روابط احساس گردید . هم چنین به دنبال رشد وسیع فیزیکی شهر ها و گسترده تر شدن دامنه مبادلات انسانی، موضوع هویت یابی در محله های مسکونی و سازماندهی روابط ساکنین شهری با سکونتگاه های زیستی در شهر، واحد محله شهری به یکی از لوازم ضروری ساماندهی شهرها توسط مدیریت شهری تبدیل شد. ساختار محله، هویت محله ای در انبوه برج ها و بلند مرتبه های مدرن گم شده است. شهروند خود را منفک از محله میداند و محلات، تهی از هویت و احساس تعلق شده اند. این گسست در کنار پیچیدگی زیاد موضوعات و مسائل بشریت باعث تهی و برهنه شدن معماری شده است. از مهم ترین مفاهیم در زمینه میدریت شهری، مفاهیم مشارکت اجتماعی" و "احساس تعلق محله ای "شهروندان هستند که امروزه مدیران کلان شهرها در قالب دو نهاد سرای محله و شوراهای شهر سعی نموده اند تا به بارور شدن این دو مفهوم بپردازند. مطالعه ی حاضر به بررسی نقش محله محوری در ارتقای سطح تعلق شهروندان به محله ی زندگی شان پرداخته است. هدف این تحقیق طراحی سرای محله سجاد با رویکرد ارتقاء حس تعلق در میان ساکنان محله میباشد.

Keywords:

سرای محله , حس تعلق , مشارکت مردمی , محله محوری