حانیه علی بیکی علوی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنر تهران،
علی خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنر تهران،

مسکن همواره در طول تاریخ از زمره نیازهای اساسی بشر بوده و به دنبال انقلاب صنعتی و افزایش جمعیت شهرنشینی و همچنین نیاز کارگران به سرپناه، با چالشها و مفاهیم جدیدی مواجه شده است. از طرفی مسکن نشان دهنده وضعیت اقتصادی-اجتماعی افراد جامعه میباشد و در بهبود کیفیت زندگی نقش موثری دارد. بر این اساس نیاز به مسکن از عوامل کلیدی برای تمامی اقشار جامعه محسوب میشود. در این میان مسکن اجتماعی نیز در پاسخ به نیاز مسکن اقشار کم درآمد ظهور پیدا کرده و سیاست ساخت مسکن اجتماعی با هدف تغییر نسبت مسکن استیجاری به مسکن ملکی و تشویق بخش خصوصی به ساخت مسکن استیجاری شکل گرفته است. بهره برداران از این نوع مسکن نیز عمدتاً زوجهای جوان، اقشار کم درآمد و خانوارهای بی سرپرست میباشند. در واقع هدف از ایجاد مسکن اجتماعی، کنترل فزاینده تقاضای مسکن، ایجاد ثبات در بازار، مهار بحرانهای خطرناک اجتماعی، ایجاد تحرک در اقتصاد ملی، کاهش نرخ بیکاری و ... بیان گردیده است. هدف از پژوهش مورد نظر نیز، مرور مفاهیم مربوط به مسکن اجتماعی و بررسی سیاستها و ویژگیهای مرتبط است و همچنین بررسی تفاوت این نوع مسکن با مسکن آزاد و حمایتی که در خلال واکاوی نمونه های اجرایی آن در ایران و جهان تشریح گردیده و به شناسایی سیاستهای این حوزه پرداخته شده است.

مسکن اجتماعی، مسکن استیجاری، انقلاب صنعتی، کیفیت زندگی، مسکن اقشار کم درآمد.