میلاد رجب زاده نیارق - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری گرایش آمایش شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
محمدتقی معصومی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

مساله فقر و نابرابری یکی از مشکلات دیرینه جوامع بشری است. کلیه جوامع بشری، چه در حال حاضر وچه در گذر تاریخی، کم و بیش نابرابری در ابعاد مطلوبیت های کمی و ابزاری (ثروت و درآمد)، مطلوبیت های کیفی و ذاتی (احترام و منزلت) و مطلوبیتهای ربطی (قدرت) را به گونهای تجربه نموده اند، حتی در جوامع ابتدایی که ابزار تولیدی در کار نبود و به زعم نظریه ای نابرابری اقتصادی قابل ملاحظه ای هم مشهود نبود، این جوامع بر خوردار از نوعی نابرابری در حیثیت و بالطبع نابرابری در قدرت بودهاند. علاوه بر اینکه نابرابری در حیثیت و منزلت خود نوعی نابرابری قدرت است. بدین معنا که به بهره مندانش قدرت تغییر رفتار دیگران را میدهد، این نابرابری در شرایطی اهرم قدرتی بود در دست سران و شیوخ جوامع برای حل و فصل اختلافات و برخورد با سایر جوامع. از سوی دیگر فقر یکی از خطرناک ترین پدیده های اجتماعی است که میتواند حیات اقتصادی، سیاسی و فرهنگی یک ملت را تحدید کند. شواهد موجود در جوامع حاکی از این واقعیت است که در سالهای اخیر افزایش شدیدی در میزان خط فقر نسبی (حدی که افراد فقط قادر به تامین نیازهای اولیه زیستی هستند) و به تبع آن افزایش جمعیت فقیر رخ داده است. این در شرایطی است که بحران غذایی در صورت تداوم، یک صد میلیون نفر از ساکنان زمین را دچار فقر شدید خواهد کرد لذا با توجه به مطالب گفته شده هدف پژوهش حاضر بررسی فقر و شاخص های فقر در اردبیل و تشریح عوامل و آثار و راهکارهای آن می باشد

فقر، فقر شهری، شاخص های فقر شهری، اردبیل