بررسی شیوع نایسریا گونوره عامل سوزاک در زنان و تاثیر آن بر ناباروری زنان

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 987

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICMWMI02_010

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1399

Abstract:

زمینه و هدف: عفونت نایسریا گنوروه از عفونت های باکتریایی شایع در کشورهای جهان بوده که علاوه بر زنان در مردان هم دیده می شود و ازمهم ترین بیماری های مقاربتی به شمار می رود . در این مقاله سعی بر این است که علاوه بر معرفی این بیماری و میزان شیوع آن در پنج سالاخیر در ایران به تاثیر آن در ناباروری زنان هم اشاره کرد.روش بررسی: مطالعه و بررسی جدید ترین مقالات داخل و خارج سال های اخیر در مورد نایسریا گنوروه و مقالات در زمینه ناباروری و بحث دررابطه با تاثیر باکتری نایسریا گنوروه برناباروری زنان و مردان بحث کنیم و در آخر جمع بندی نکات مهم را گزارش دهیمیافته ها : ناباروری یکی از مشکلات شایع جوامع بشری است. ناباروری، باردار نشدن زن پس از یک سال انجام مقاربت منظم و بدون استفادهاز روش های جلوگیری از بارداری است .مطالعات متعدد در سراسر جهان میزان شیوع ناباروری را در جوامع مختلف بررسی کرده و نتایج متفاوتیرا گزارش کرده اند.نایسریا گنوروه از سری باکتری های ایجاد کننده عفونت در ناحیه تناسلی زنان و مردان بر ناباروری زوجین تاثیر گذاشته و با مقاومت داروییفزاینده خود به مرور درصد بالایی از علل های ناباروری را کسب می کند.نتیجه : بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، مایکوپالسما ژنیتالیوم، نایسریا گنوره آ و کالامیدیا تراکوماتیس در زنان نابارور شیوع داشتو می توانیم نتیجه بگیریم که کنترل و درمان به موقع عفونت های ایجادشده به وسیلة این ارگانیسم ها به همراه سایر عوامل، می توانند درپیشگیری و درمان ناباروری زنان و مردان و سالمت بهداشت جامعه تاثیر داشته باشد.

Authors

نازنین فتاحیان

کارشناس ارشد باکتری شناسی.گروه پاتولوژی. دانشکده دامپزشکی. دانشگاه لرستان

حامد عالمی

کارشناس ارشد باکتری شناسی. گروه پاتولوژی. دانشکده دامپزشکی. دانشگاه لرستان

کیانا شاه زمانی

دانشیار ویروس شناسی پزشکی. گروه ویروس شناسی. دانشکده پزشکی. دانشگاه علوم پزشکی لرستان