بررسی سبک رفتاری کارکنان در مقابل تعارض با مدیران در ادارات شهرستان یزد

نوع برخورد سازمان و مدیریت با تعارض، نقش شگرفی در سازنده یا غیر سازنده شدن تعارض دارد. درصورتی که بطور آگاهانه باتعارض برخورد گردد، نه تنها اثر منفی (ایجاد جو تهدید و ارعاب، تشدید تشنج و ناهماهنگی، کاهش عملکرد سازمانی) برجای نخواهدگذاشت، بلکه به عنوان یک نیروی مثبت (رشد و بالندگی فردی، بهبود کیفیت تصمیم گیری و خلاقیت و نوآوری، بهبود عملکرد گروهی)در حیات سازمان می تواند به کار گرفته شود. از این رو، این پژوهش با هداف بررسی و شناخت سبک رفتاری کارکنان ادارات شهرستانیزد در مقابل تعارض با مدیران انجام پذیرفت. روش تحقیق توصیفی– پیمایشی بود. جامعه آماری را کلیه کارکنان ادارات شهرستان یزدتشکیل دادند، که برای انجام این تحقیق، 225 نفر از کارمندان زن و مرد پرسشنامه تحقیق را تکمیل نموده اند. شیوه نمونه گیری نیزتصادفی ساده بود؛ و نتایج حاصل از اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه ها، در برنامه SPSS مورد پردازش و تحلیل قرار گرفت. یافته هانشان داد که: میزان استفاده از سبک راه حل گرایی در بین کارمندان در سطح متوسط است (16 درصد در سطح کم؛ 48 درصد در سطحمتوسط و 36 درصد در سطح بالا)؛ میزان بهره گیری کارمندان از سبک عدم مقابله، در سطح پایین می باشد (40 درصد در سطح کم؛ 32 درصددر سطح متوسط و 26 درصد در سطح بالا)؛ و میزان بهره گیری کارمندان از سبک کنترل نیز، در سطح متوسط می باشد (21 درصد درسطح کم؛ 52 درصد در سطح متوسط؛ و 24 درصد در سطح بالا). بنابراین، باید بتوان تعارضات سازمانی را با استفاده از خلاقیت هایمدیریتی به نحو مطلوب کنترل کنیم تا بتواند تغییراتی مثبت در سازمان به وجود آورد، کیفیت تصمیم گیری ها را بهبود ببخشد، افکار ونظریات جدید را در سازمان ها مطرح کند، رضایت شغلی را افزایش دهد و خلاصه موجب پیشرفت و موفقیت در سازمان شود.

Keywords:

تعارض سازمانی , سبک رفتاری , مقابله , کارمند , مدیر