بررسی اثر رضایت شغلی بر ایجاد سازمان یادگیرنده، به واسطه نقش رفتار شهروندی با ارائه راهکار

پژوهش حاضر، به بررسی مطالعات گذشته و مدل ها مختلف تأثیر نگرشهای شغلی و رفتار شهروندی سازمانی بر ایجاد سازمان یادگیرنده و ارائه راهکار درزمینه ی ایجاد سازمان یادگیرنده در موسسه فرهنگی خراسان می پردازد. محقق بر اساس مدل مفهومی پژوهش تأثیر رضایت شغلی بر ایجاد سازمان یادگیرنده به واسطه ی نقش رفتار شهروندی سازمانی را بررسی نموده است. به منظور جمع آوری و تحلیل داده های موردنیاز از روش تحقیق کمی و کیفی طی دو مرحله استفاده شده است. در مرحله اول با استفاده از روش کمی به بررسی مدل مفهومی پژوهش پرداخته شد. جامعه موردمطالعه 110 نفر کارکنان مؤسسه فرهنگی و هنری خراسان است که با استفاده از فرمول کوکران 86 نفر به عنوان نمونه انتخاب و در قالب دو پرسشنامه پس از بررسی پایایی و روایی اطلاعات موردنظر جمع آوری گردید و با استفاده از رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفت. درنهایت نشان داده شد در سازمان مذکور برخلاف مدل مفهومی پژوهش بین رضایت شغلی و ایجاد سازمان یادگیرنده ارتباط معناداری وجود ندارد. اما بین رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. در مرحله دوم جهت ارائه راهکار ایجاد سازمان یادگیرنده از روش کیفی استفاده شد. جامعه موردمطالعه 20 نفر از کارشناسان مسئول مؤسسه فرهنگی و هنری خراسان می باشد که با استفاده از روش هدفمند یا قضاوتی 10 نفر از کارشناسان مسئول انتخاب شدند که پس از 6 مصاحبه محقق به اشباع اطلاعاتی رسید. سپس مصاحبه ها با استفاده از نرم افزار تحلیل داده های کیفی NVIVO کدگذاری گردید و درنهایت راهکارها در قالب 6 دسته ارائه گردید که عبارتاند از: تدوین راهبردهای کلان سازمانی برای یادگیری، ارزیابی و ارائه موفقیت های فراگیر، تعهد به تبدیلشدن به سازمان یادگیرنده، راهکار ارتباط دادن به امور کسب و کار، کاهش دیوان سالاری و ایجاد ساختار سازمانی تخت و انعطاف پذیر، تشخیصاهمیت تفکر و عمل نظام مند.

Keywords:

سازمان یادگیرنده , رضایت شغلی , رفتار شهروندی سازمانی , یادگیری سازمانی