مصطفی رحیمی شوشتری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحددزف
محمد محمودیان شوشتری

بشر از زمانهای دور با سیلاب اشنا بوده اما اثرات مخرب سیلاب در گذشته به مراتب کمتر بوده است که از علل آن به کمبود جمعیت و در نتیجه محدود بودن صنایع زمینهای کشاورزی و فعالیت های بشری در منطقه دشت سیلابی می توان اشاره کرد در سالهای اخیر رشد شهرهایی که در حاشبه رودخانهه ها واقع شده یا بستر عبور رودخانه ها تلقی می گردند باعث شده تا ساکنین و دارایی های موجود در مناطق یاد شده در معرف خطر سیلاب قرار گیرند افزایش جمعیت و پیشرفت تکنولوژی از یک طرف و خطرات رو به افزایش سیلاب در مناطق شهری از طرف دیگر باعث شده که محققان مهندسی رودخانه و هیدرولوژیستها بطور جدی رفتار هیدرولیکی رودخانه های طغیانی دراین مناطق را مورد بررسی قرار دهند که به این مطالعات روندیابی سیل می گویندمفهوم روندیابی سیل این است که با داشتن یک آب نگار درمقطع بالا دست بتوان آب نگار و زمان رسیدن دبی بیشینه سیل با به یک محل مشخص واقع در پایین دست تخمین زد برای روندیابی سیل دراین تحقیق ابتدا هیدروگراف مربوط به دبی های دو سیل اتفاق افتاده در حوضه مورد مطالعه مربوط به دوایستگاه ابسنجی اهواز و فارسیات را بدست اورده و به دو روش ماسکینگام - کونج و ماسکینگام به روندیابی سیل می پردازیم.

ماسکینگام، روندیابی سیلاب، ماسکینگام کونج، رودخانه کارون