سیدعرفان میرطالبیان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری_دانشگاه آیندگان تنکابن

معماری در هر سرزمینی از کره ی خاکی دارای تفاوت است که میتواند این فرایند تاثیر بسزایی در رشد هویت معماری داشته باشد که فرهنگ انسان ها و اقلیم آن سرزمین دخالت بسیاری در این جریان دارند که با این ابتکار عمل بین این دو فرم بومی ساختمان ها متغیر خواهد شد ، بنابر این معماری دارای ویژگی های ذاتی و تدریجی است که به آن هویت می گویند . یکی از واژه های هویت این است که ما را به انسان و معماری میرساند. ( سبک ) به جهان درون و بیرون تقسیم می شد که در قرن های اخیر شاهد تحولی عطیم در عالم و آدم با ( مد معماری ) جایگزین شده و سلیقه معماران زندانی شده است که این عمل باعث ایجاد فرهنگ ها و فاصله بین معماری و ایجاد یک ساختار و چارچوب فکری مناسب برای مفهوم بهتر هویت از کارهای مهم یک معمار نیز تلقی میشود.در اینجا باید از فرهنگی صحبت شود که در گذشته دارای ثبات بیشتر ، بدون پویایی بود . جداسازی قومی ، قبیله ای ، مرزهای عبور ناپذیر طبقاتی ، وابستگی اقلیم ، آسیبها و تاثیرشان را بر روی فرمم ، شکل و فضای معماری مشاهده میشود این متغیر بودن باعث پیدایش در الگوهای زندگی ، فضای زیستی همانند تفکیک خصوصی و عمومی شده است که در این سده باعث دگرگونی و تغییرات در مابین برخی از جلوه های زندگی و فرهنگ جامعه شده است . این در صورتی است که معماری ایرانی اسلامی دچار باتلاقی شده است که بیرون آمدن از آن سخت بوده ، این عمل در حالی است که معماری در اروپا گام به گام و طبق برنامه جلو حرکت می کند .

معماری بومی ، هویت ، فرهنگ