حسین کارآمد - استادیار گروه علوم تربیتی مجتمع آموزش عالی علوم انسانی وابسته به جامعه المصطفی
الهه دارابی - طلبه سطح سه تعلیم و تربیت اسلامی جامعه الزهرا

این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و به منظور بررسی نقش امید در زندگی فردی و اجتماعی از نگاه دین و روانشناسی مثبت نگر انجام شده است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که از نگاه دین و روانشناسی مثبت نگر امید نقش مهمی در زندگی فردی و اجتماعی دارد. معنا و هدف در زندگی، تکامل معنوی، تفکر مثبت، دوراندیشی، آرامش، اعتمادآفرینی، کاهش بیماریهای جسمی و روانی و سرور و شادی، مهمترین دستاورد امید در زندگی فردی میباشد. همچنین، امید در زندگی اجتماعی همچون قدرت تصمیم گیری و مشارکت اجتماعی، رضایت شغلی، امید به آینده، امنیت اجتماعی، ساختن جامعه، نشاط جامعه و سازگاری، اثرگذار است. امید، فرآیندی شناختی و رفتاری است که طی آن فرد اهداف خود را تعیین نموده، راهکارهایی را برای رسیدن به آنها در نظر میگیرد، انگیزه لازم برای به اجرا در آوردن این راهکارها ایجاد مینماید و آنها را در طول مسیر حفظ میکند. از اینرو، انتخاب هدف مناسب و صحیح از ابعاد کلیدی نظریه امید است که دین و روانشناسی مثنت نگر دو نگاه متفاوتی به آن دارند.

امید، امید به زندگی، روانشناسی مثبت نگر، دین