نوید شیرمردی - دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد اندیمشک ، دانشگاه آزاد اسلامی، اندیمشک ، ایران
جهانگیر میرزاوندی - استادیار گروه روانشناسی، واحد اندیمشک، دانشگاه آزاد اسلامی، اندیمشک، ایران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر درمانهای نگهدارنده با متادون (mmt) و ماتریکس بر نگرش، تمایل و خود کنترلی مصرف مواد مخدر در مراجعین به مراکز درمان اعتیاد شهر اهواز بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به درمان اعتیاد شهر اهواز در سال 1398 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 45 نفر از آنان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند.به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه تمایل نسبت به مصرف مواد فرچاد و همکاران (1385) استفاده شد. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. گروه های آزمایشی تحت درمانهای نگهدارنده با متادون (mmt) و ماتریکس قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که هر دو درمانهای نگهدارنده با متادون (mmt) و ماتریکس بر تمایل مصرف مواد مخدر افراد وابسته به مواد اثربخش بودند. همچنین نتایج نشان داد، درمان ماتریکس نسبت به درمان نگهدارنده با متادون (mmt)، دارای تأثیر بیشتری بر، تمایل و مصرف مواد مخدر افراد وابسته به مواد بود.

تمایل ،درمان نگهدارنده با متادون (mmt) و درمان ماتریکس.