اکبر عصمت زاده - دانشجوی رشته کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران گرایش سازه

تقویت ساختمان موجود، یا ساختمانی که بر اثر زلزله آسیب دیده است معمولا از نظر فنی بسیار پیچیده تر از طرح و اجرای ساختمانی جدید است. نامشخص بودن اجزای سازه ایی، و نوع مقاومت مصالح مصرف شده از یکسو و عدم تطابق ساختمانهای موجود با مدل های کلاسیک سازه ایی نظیر قاب های گیردار، قاب های بادبندی شده و غیره از سوی دیگر، تخمین لرزه ایی ساختمان را بسیار دشوار می کند. علاوه بر این درجه یکپارچگی سقف ها ونیز نحوه اتصال اجزای سازه ای به یکدیگر نا مشخص است. ازطرف دیگر تنوع شکل و جزئیات اجرائی در ساختمانهای موجود و تفاوت درجه اهمیتشان موجب می شود تا روش ها و سقف قابل قبول برای هزینه های تقویت ساختمانها یکسان نباشد، انتخاب روش مناسب برای تقویت یا تعمیر هر ساختمان معین تا حدود زیادی به شرایط آن ساختمان و سلیقه و درجه تسلط و آشنایی مهندس طراح با رفتار لرزه ای سازه ها بستگی دارد. در اینجا ضمن بررسی رفتار ساختمانهای بنایی در مقابل زلزله و روش های تعمیر، بازسازی و تقویت اینگونه ساحتمانها، مبانی محاسباتی در ارزیابی و تقویت ساختمانها مورد بحث قرار گرفته است.

تقویت، نیروی زلزله، ساختمان سازی، مقاومت