مهدی شمالی احمدآبادی - مدرس دانشگاه پیام نور، دانشگاه پیام نور اردکان
اعظم دادور - کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی/دانشگاه آزاد اسلامی اردکان
منصوره پورجانب الهی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی میبد
سهیلا عزیزی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی/دانشگاه آزاد اسلامی اردکان

شادکامی یکی از مهم ترین نیازهای روانی بشر بشمار می رود. شادی تأثیرهای زیدی بر شکل گیری شخصیت آدمی دارد. از سوی دیگر جوامعی پویا و زنده تلقی می شوند که عوامل شادی ساز در آن زیاد باشد. شادی به عنوان یکی از مفاهیم اصلی زندگی بشریت ارتباط تنگاتنگی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد. در سال های اخیر پژوهش های متعددی وجود رابطه بین شادی و عملکرد تحصیلی را مورد بحث قرار داده اند. در این بین بسیاری از افراد تصویر می کنند که شادی خصیصه ای است که افراد با آن متولد می شوند و بر همین اساس در مدارس اهمیت زیادی به آموزش شادی در مدارس نمی دهند. حال آنکه بسیاری از افرا به این دلیل انسان های شادی نیستند که مهارت های شاد زیستن را نیاموخته اند. از آنجا که آموزش شادی و در کنار آن نشاط فضای آموزشی نقش و جایگاه برجسته ای در مبحث کیفیت و برنامه ریزی آموزشی نیز دارد، بر این اساس این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش های مرتبط با شادمانی در افزایش شادکامی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. این مطالعه از نوع پژوهش های مروری است و برای جمع آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و همچنین پژوهش های مرتبط با موضوع تحقیق استفاده شده است. در این مطالعه روش فوردایس به عنوان یکی از روش های کارامد در آموزش شادی در مدارس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که براساس اکثر پژوهش های انجام شده در خصوص آموزش شادی، این روش یکی از برنامه های بسیار موثر در زمینه بهبود شادی است که می تواند در جهت افزایش شادکامی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

آموزش شادی، عملکرد تحصیلی، دانش آموزان