احسان علیایی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه بوعلی سینا همدان
حسین بانژاد - عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا همدان

با توجه به کمبود منابع آب شیرین قابل استحصال در بخشهای مختلف از جمله کشاورزی، تخلیص و تصفیه آب از زمینههای مورد توجه در دفاع پیشگیرانه و امنیت زیست محیطی است. تاکنون روشهای متفاوتی برای خالص سازی آب به منظور استفاده مجدد آن ارائه شده است. در سالهای اخیر ظهور فن آوری نانو راه حلی قطعی برای بسیاری از مشکلات انسان از قبیل آلودگی آب و کمبود منابع انرژی از طریق فراهم آوردن امکان استفاده مجدد آنها ارائه کرده است. لذا با توجه به توانمندیهای فراوان فناوری نانو در حذف و کنترل آلودگیهای محیطی و تصفیه و جلوگیری از انتشار آنها می توان آن را به عنوان یک تکنولوژی سبز و ابزاری موثر برای دستیابی به توسعه پایدار در نظر گرفت. ورود این فناوری به عرصه مهندسی محیط زیست و استفاده کاربردی از آن بالاخصدر زمینههای تصفیه آب و پسابهای صنعتی و زهکشی و ایجاد شرایط لازم برای استفاده مجدد از پسابهای تصفیه شده با توجه به قرار گرفتن کشور در شرایط بحران آب امری ضروری است. هدف از این تحقیق، بررسی اجمالی توانمندیهای فنآوری نانو در حذف آلودگی از آبهای آلوده به منطور استفاده مجدد از آنها و مروری بر روند استفاده آن و همچنین کاربرد برخی مواد نانو مقیاس در این زمینه است

فنآوری نانو، آلودگی، تصفیه، استفاده مجدد