مدل سازی آماری- عددی کاهش مقاومت اصطکاک سطحی در طول عمر بهره برداری روسازی آسفالتی

اندازه گیری و تعیین مقاومت سطحی در برابر لغزش اولویت بسیاری از کشورها و ادارات راه در تأمین ایمنی حمل و نقل جاده ای است. عواملی نظیر مشخصات سطح روسازی بافت ریز و درشت آن، آلایندگی های سطحی در کاهش اصطکاک و لغزش وسایل نقلیه موثر است. ایجاد اصطکاک سطحی کافی و تامین کیفیت فرمان پذیری وسایل نقلیه یکی از مهم ترین وظایف رویه های آسفالتی است. اگر در جهت عرضی خرابی سطحی در رویه راه ها رخ دهد، پدیده ی هیدروپلانیگ (Hydroplaning) ممکن است بیشتر شود. ضرورت این مطالعه برای مشخص نمودن عوامل موثر بر کاهش اصطکاک و مقاومت لغزندگی تحت تاثیر عوامل مختلف می باشد. نتایج این مطالعه جهت به کارگیری سیاست ها و تصمیمات فنی مناسب جهت بهبود مقاومت لغزشی با توجه به شرایط زمانی پروژه ها و ملاحظاتاقتصادی برای تامین اصطکاک کافی در طول دوره بهره برداری می تواند مفید باشد. نتایج مدلسازی آماری نشان می دهد، با توجه به عبور جریان ترافیکی و نیز میزان اصطکاک اولیه روسازی، عدد اصطکاک لغزشی به مرور کاهش می یابد، به ویژه تعداد وسایل نقلیه سنگین عبوری در این کاهش موثر هستند. همچنین نتایج نشان دادند، حجم ترافیک عبوری تاثیر زیادی داشته، به طوریکه اگر حجم ترافیک از عدد 1625 بیشتر باشد کاهش SFC به میزان 14 % است در حالیکه در ترافیک کمتر از این عدد تنها 8/3% است.

Keywords:

سطح ایمنی , اصطکاک روسازی , آلایندههای سطحی , کاهش حوادث , بافت ریز و درشت.