قاسم پاچیده - دانشجوی دکتری سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان، سمنان، ایرا ن
مجید قلهکی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
امیرمحمد احمد - دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه گرمسار، گرمسار، ایران

در این مقاله مطالعه آزمایشگاهی و عددی اثرات ناشی از نوع فولاد هسته و فاصله هسته از غلاف بر رفتار مهاربند کمانش ناپذیر مورد بررسی قرار گرفته است. مدل های آزمایشگاهی شامل شش مهاربند با هستهای از جنس فولاد 37ST معمولی و ST37n نرم شده در دمای 1000 درجه به روش اونیل است که در آن ها فاصله هسته از غلاف برابر صفر، دو و سه میلیمتر است. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که استفاده از مهاربند به روش اونیل شده تا 32 درصد از نیروی کششی و فشاری مهاربند نسبت به مهاربند با فولاد ST37 کاسته می شود. افزایش فاصله هسته از غلاف در مهاربند های با جنس فولاد ST37,ST37-n نیز به ترتیب موجب کاهش ظرفیت باربری و استهلاک انرژی مهاربند تا میزان 26 و 52 درصد گردید. همچنین افزایش فاصله هسته از غلاف به بیش از 2 میلیمتر، موجب از بین رفتن تقارن و پایداری رفتار هیسترزیس مهاربند شده و اعوجاج های ناشی از کمانش موضعی مهاربند در فشار، شدت بیشتری یافت.

مهاربند کمانش ناپذیر، غلاف فولادی، غلاف پلی آمید، فاصله ی هسته از غلاف.