شیما قربانی - دانشجوی دکترای سازه، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست، دانشگاه شیراز
سید احمد انوار - عضو هیات علمی، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست، دانشگاه شیراز

با توجه به اهمیت شاخص خسارت در آنالیز سازه ها برای ارزیابی عملکرد آنها، بایستی میزان این خسارت به درستی برای تمامی اعضای آن سازه تعریف و محاسبه شود. یکی از این روابط، فرمول خسارت پارک و انگ می باشد. این رابطه برای اعضای بلند و با نحوه گسیختگی خمشی بسیار قابل قبول و مناسب بوده و نتایج منطقی را برمی گرداند. اما همین رابطه با آنکه برای تمام اعضای سازه با هرگونه مود گسیختگی تعریف شده، برای اعضای کوتاه و عمیق با مود گسیختگی برشی جواب مناسبی را ارائه نکرده و شاخص خسارت کلی سازه را با خطا مواجه می سازد. لذا در این مقاله رابطهβ در فرمول خسارت پارک وانگ برای اعضای کوتاه بررسی شده و میزان آن با توجه به رابطه پیشنهادی پارک با مقدار آن از نمودار هیسترزیس مقایسه شد. از این مقایسه درمی یابیم که عبارت ارائه شده توسط پارک نمی تواند برای این اعضا مناسب باشد و بایستی رابطه ای جدید و سازگار با این نوع اعضا تعریف شود

گسیختگی برشی، شاخص خسارت پارک و انگ، ستون کوتاه، نمودار هیسترزیس.