سید محمد ضیاء علوی - استادیار راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
آرمان حمیدی - دستیار پژوهشی آزمایشگاه روسازی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران

در شرایط استفاده هم زمان از منحنی اتصال تدریجی و بربلندی در قوس افقی، طول شیب بربلندی باید بر روی طول منحنی اتصال تدریجی قرار گیرد. بااین حال، برابر نبودن این دو طول باعث می شود در بعضی موارد، طول شیب بربلندی از حداکثر طول مجاز برای منحنی اتصال تدریجی بیشتر شود. این موضوع باعث می شود راننده در تخمین تندی قوس افقی دچار مشکل شود و در چنین قوس هایی با سرعت بیشتری حرکت کند. در نتیجه احتمال اینکه خودرو از کنترلش خارج گردد، افزایش می یابد. مطالعه جاری رویکردی جدید برای تعیین حداقل شعاع قوس افقی ارائه می کند تا با استفاده از آن، در شرایطی که در قوس های افقی، هم از بربلندی و هم از منحنی اتصال تدریجی استفاده شده است، بتوان مقادیر طول شیب بربلندی را در محدوده مجاز ضوابط آیین نامه ای برای طول منحنی اتصال تدریجی قرار داد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که رویکرد مذکور در مقادیر کمِ سرعت طرح و مقادیر زیاد حداکثر بربلندی، اهمیت بیشتری پیدا می کند و در بعضی موارد ممکن است حداقل شعاع آیین نامه ای را تا سه برابر افزایش دهد.

قوس افقی، شعاع حداقل، بربلندی، منحنی اتصال تدریجی، سرعت طرح