احد اوریا - دانشیار دانشگاه محقق اردبیلی
محمدعلی انشائی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی
الیار حیدرلی - کارشناسی ارشد، دانشگاه محقق اردبلی

مقاومت کششی ناچیز خاک به عنوان اساسی ترین مصالح بکار رفته در ساخت و ساز، همواره یکی از پرچالش ترین مسائل مهندسین ژئوتکنیک می باشد. برای افزایش مقاومت و ظرفیت باربری خاک های نامرغوب روش های متفاوتی با توجه به محیط بوجود آمده است. در سال های بسیاری محققان و پژوهشگران عرصه ی مهندسین عمران، از انواع ژئوسنتتیک ها و الیاف های طبیعی به منظور تسلیح و بهسازی خاک استفاده می کنند. این مقاله نتایج آزمایشات بارگذاری مدل آزمایشگاهی را که در پی نواری متکی بر روی بسترهای ماسه ای مسلح شده ژئوسنتتیک انجام شده است، ارائه میدهد. مخزن دارای ابعاد طرح داخلی 90×25 با عمق 90 سانتیمتر می باشد، پی با استفاده از یک صفحه ی فولادی صلب به طول، عرض و ضخامت به ترتیب 25، 7/5، 1/5 سانتی متر مدل شدهاست. در مقاله حاضر، بررسی عملکرد انواع ژئوتکستایل در عمق های 2،3، 4 سانتیمتر از زیر پی(که به ترتیب 0/26، 0/4، 0/53 عرض پی می باشد) مورد ارزیابی قرار گرفته است. میانگین ظرفیت باربری خاک با توجه به نتایج آزمایش های انجام شده برای ژئوتکستایل های نوع 1،2، 3 در عمق 3 سانتیمتر به ترتیب 1056، 1179، 1305 کیلوگرم بدست آمده است، که بیشترین ظرفیت باربری خاک در ژئوتکستایل نوع 3 و عمق 3 سانتی متری از زیر پی مشاهده شده است. افزایش ظرفیت باربری در ژئوتکستایل نوع 3 نسبت به نوع 2 و 1 به ترتیب 11 و 24 % می باشد، همچنین در ژئوتکستایل نوع 5 نسبت به نوع 1 افزایش ظرفیت باربری 12 % بوده است

ژئوتکستایل، خاک ماسه ای، پی نواری، دستگاه GBR