آذین سروش والا - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد شهر قدس

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر اضطراب امتحان دانش آموزان دختر پایه دهم مقطع متوسطه دوم شهر تهران انجام شد. روش مطالعه این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری مورد مطالعه، کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم مقطع متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 1398بودند. نمونه ی پژوهش شامل 30 نفر از دانش آموزان با اضطراب امتحان شدید بودند که به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای سنجش اضطراب امتحان از پرسشنامه ساراسون((1957 استفاده شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8 جلسه ی یک ساعته به صورت گروهی، واقعیت درمانی را تجربه کردند و گروه کنترل، هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. داده های پرسشنامه های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاکی از آن است که پس از مداخله به شیوه واقعیت درمانی در آزمودنی های گروه آزمایش، اضطراب امتحان به طور معناداری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت ولی پس از این مداخله، کمال گرایی مثبت در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش پیدا نکرد. بنابراین رویکرد واقعیت درمانی به شیوه ی گروهی برای کاهش کمال گرایی منفی و اضطراب امتحان، روشی سودمند می باشد.

واقعیت درمانی گروهی، کمال گرایی، اضطراب امتحان.