اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر افزایش اشتیاق تحصیلی و کاهش اهمال کاری تحصیلی دانشجویان

این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مثبت اندیشی بر افزایش اشتیاق تحصیلی و کاهش اهمال کاری تحصیلی دانشجویان انجام است. روش مطالعه از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجراء، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون دارای گروه کنترل و آزمایش بوده است. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در سال 1399 تشکیل داده است. با توجه به نیمه آزمایشی بودن روش پژوهش، 30 نفر از جامعه آماری فوق انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. در بخش میدانی برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش، از پرسشنامه های اهمال گرایی سولمون و راث بلوم (2008)، اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (2002) استفاده گردید. سپس برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار آماری SPSS22 استفاده گردید. نتایج مطالعه نشان داد، آموزش مثبت اندیشی بر افزایش اشتیاق تحصیلی دانشجویان، اثربخش است. همینطور نتایج حاکی از آن بود که آموزش مثبت اندیشی بر کاهش اهمال کاری تحصیلی دانشجویان، اثربخش است.

Keywords:

مثبت اندیشی , اشتیاق تحصیلی , اهمال کاری