بررسی عوامل مؤثر بر صادرات محصولات غیر نفتی ایران و اولویت بندی بازارهای هدف صادراتی این محصولات؛ کاربرد مدل جاذبه (مطالعه ی موردی: صنعت پوست و چرم ایران)

صادرات پايدار و مستمر محصولات غیر نفتی، يکی از مهمترين دغدغه های کشور، برای فراهم آوردن ارز مورد نیاز برای تداوم رشد اقتصادی است. متأسفانه به دلیل تحريمهای بین المللی علیه ايران و ساير عوامل، صادرات پوست و چرم ايران که در سالیان گذشته از حجم و ارزش دالری قابل قبولی برخوردار بوده است، با کاهشی چشمگیر مواجه شده است، از اين رو در اين پژوهش تلاش شد عوامل مؤثر بر صادرات پوست و چرم ايران مورد بررسی قرار گیرد و بازارهای هدف صادراتی اين محصولات اولويت بندی شوند. برای بررسی و آزمون فرضیه های اين پژوهش از مدل جاذبه تعمیم يافته و روش حداقل مربعات تعمیم يافته تخمینی (EGLS) استفاده شده است. نتیجه تخمین مدل حاکی از اثر مثبت و معنادار نرخ واقعی ارز، توافقنامه های تجاری و نسبت واردات محصولات پوست و چرم توسط کشورهای واردکننده به واردات جهانی اين محصولات بر صادرات پوست و چرم ايران است. همچنین تولید ناخالص داخلی کشورهای واردکننده تأثیر منفی بر صادرات پوست و چرم ايران داشته است. در ادامه بازارهای هدف صادراتی بر اساس عوامل مؤثر شناسايی شده، با استفاده از روش تاپسیس اولويت بندی شدند. نتايج اولويت بندی بازارهای هدف صادراتی نشان داد که، کشورهای ايتالیا، چین، هنگ کنگ، ويتنام، رومانی ، 5 بازار بالقوه برتر برای صادرات پوست و چرم ايران است.

Keywords:

صادرات پوست و چرم ایران , مدل جاذبه , اولویت بندی بازارهای هدف صادراتی , روش تاپسیس , داده های ترکیبی