الزامات پیاده سازی دورکاری در سازمانها در دوران شیوع ویروس کرونا در سازمان های دولتی گردشگری

بحران حاصل از پاندمی کرونا جهان کسب وکار و فعالیت اقتصادی در صنعت گردشگری را به صورتی آشکار و نگران کننده تحت تاثیر قرار داده و همگان را به چارهاندیشی گذر از این بحران فراخوانده و اندیشمندان را به ایدهپردازی پیرامون روشهای کاری جدید و متفاوت برای نجات سازمانها از این بحران واداشته است. یکی از الگوهای جایگزین کار و فعالیت در شرایط بحرانی، دورکاری معرفی شده و سازمانهای مختلف در سراسر جهان به منظور کاهش صدمات ناشی از بحران به وجود آمده در حال استفاده از این شیوه کاری هستند. از این رو با توجه به اهمیت دورکاری در شرایط فعلی، افراد و سازمانهای مختلف نسبت به ارائه راهکارها و الگوهایی مناسب در ارتباط با دورکاری در زمان بحران کرونا اقدام نموده اند. مطالعه حاضر با هدف تدوین الزامات پیاده سازی دورکاری در سازمانهای دولتی گردشگری در دوران شیوع ویروس کرونا طراحی گردیده است. الگوی پیشنهادی دورکاری در پژوهش حاضر، اقدامات و فعالیتهای مربوط به دورکاری در زمان بحران و اضطرار را در دو دسته اقدامات قبل از پیدایش بحران و اقدامات در زمان آغاز بحران تشریح می کند. اقدامات قبل از پیدایش بحران شامل طراحی ساختار سازمانی مناسب، توسعه زیرساختهای موردنیاز در قالب فناوریهای ارتباطی و اطلاعات ی، ایجاد و توسعه فرهنگ سازمانی مناسب، تامین و توسعه کارکنان مناسب و پرورش رهبران کارآمد و اثربخش است. همچنین، مجموعه ای از اقدامات در زمان آغاز بحران در 3 سطح اقدامات سطح سازمان، گروه /تیم و سطح فردی ارائه شد. نتایج این تحقیق، اصول و رهنمودهای دورکاری در سازمانهای دولتی گردشگری را به منظور اجرای دورکاری در زمانهای بحران ارائه میدهد که مدیران و صاحبنظران میتوانند با بکارگیری آنها، صدمات و اثرات منفی ناشی از این بحرانها در صنعت گردشگری و سازمانهای فعال در این بخش را کاهش دهند.

Keywords:

دورکاری , ارتباطات راه دور , مدیریت بحران , پاندمی ویروس کرونا