رابطه بین ویژگیهای مدیرعامل و ریسک پذیری شرکت

طبق پژوهشهای پیشین، عوامل اثرگذار زیادی بر سطح ریسک پذیری شرکتها معرفی شده است. سنجش ریسک پروژه ها و ارتباط آن با بازده، یکی از عوامل اساسی در تصمیمهای سرمایه گذاری است. به گونه ای که اجتناب از ریسک و همچنین ریسک پذیری بیش از حد درنهایت بر ارزش شرکت تأثیر میگذارد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر ویژگیهای فردی مدیرعامل بر ریسکپذیری شرکت است. برای این منظور، تأثیر تحصیالت حرفهای، مدت تصدی و افق شغلی مدیرعامل بر سطح ریسک پذیری شرکت مورد بررسی قرار گرفته است. جهت اندازه گیری ریسک پذیری شرکت، نوسان سود حسابداری هر شرکت در مقایسه با شرکتهای موجود در صنعت برای مدت 5 سال مبنا قرار گرفته است. برای بررسی موضوع، اطلاعات مالی 156 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1393 تا 1397 مورد مطالعه قرار گرفته است. این پژوهش، از جنبه هدف کاربردی بوده و از جنبه روششناسی از نوع پژوهشهای علّی ) پس رویدادی ( محسوب میشود. داده ها به روش همبستگی با استفاده از الگوی رگرسیونی چندمتغیره و به روش داده های مقطعی و با استفاده از نرم افزار Eviews تجزیه وتحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد تحصیالت حرفه ای مدیرعامل و افق شغلی آنها رابطه مثبت و معنیداری با ریسک پذیری شرکت دارد. همچنین رابطه معنیداری بین دوره تصدی مدیرعامل با ریسک پذیری شرکت مشاهده نشد. به علاوه اندازه شرکت رابطه منفی و معنیدار با ریسکپذیری شرکت دارد و اهرم مالی، نرخ بازدهی دارایی ها و عمر شرکت در بورس نیز رابطه مثبت و معنیدار با ریسک پذیری شرکت دارد. این نتایج نشان میدهد که ویژگیهای شرکت و هیئت مدیره نیز تأثیر قابل توجهی بر سطوح ریسک اتخاذشده توسط شرکت دارد.

Keywords:

تحصیلات حرفه ای مدیرعامل , دوره تصدی مدیرعامل , افق شغلی مدیرعامل , ریسک پذیری شرکت.