رابطه ویژگی های شخصیتی با توانمند سازی و رهبری اخلاقی کارکنان بیمارستان شهید بهشتی شیراز

هدف پژوهش حاضر رابطه ویژگی های شخصیتی با توانمندسازی و رهبری اخالقی می باشد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود.جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی کارکنان بیمارستان شهید بهشتی شیراز که برابر با 1182 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس جدول مورگان 291 نفر انتخاب شد.. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل سه پرسشنامه رهبری اخلاقی کارلشون و همکاران، توانمندسازی اسپریتزر و ویژگی های شخصیتی مک کری و کاستا بود که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از دو روش آمار توصیفی )میانگین و انحراف استاندارد( و امار استنباطی )تحلیل رگرسیون( استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی، روان نژندی با رهبر اخلاقی رابطه معکوس معنادار دارد و ویژگی های برون گرایی، انعطاف پذیر بودن،توافق پذیر بودن، مسئولیت پذیر بودن با رهبر اخلاقی رابطه مستقیم معنادار وجود دارد. ابعاد مسئولیت پذیری و توافق پذیری قادر به پیش بینی رهبر اخالقی می باشند. بین ویژگی شخصیتی روان رنجوری با توانمندسازی رابطه معکوس معنادار وجود دارد و ویژگی های برون گرایی ،انعطاف پذیر بودن، توافق پذیر بودن ،مسئولیت پذیر بودن با توانمندسازی رابطه مستقیم معنادار وجود دارد. ابعاد برون گرایی,انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری قادر به پیش بینی توانمندسازی می باشند.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , توانمندسازی , رهبری اخلاقی