دادرسی عادلانه در قانون ایین دادرسی کیفری ١٣٩٢

یکی از مسائل بنیادی برای حاکمیت قانون، عدالت و حقوق بشر به شمار میرود؛ زیرا عدالت، حق است و نباید برخلاف آن عمل کرد، ھرگاه چنین شود، بیعدالتی، بیدادگری و نادیده گرفتن حقوق شهروندی است. عدالت با مفهوم احترام به حقوق رابطه تگاتنگی دارد. در حقیقت، عدالت، رفتار مطابق قانون است؛ پس بی عدالتی، رفتار مخالف قانون و نقض حقوق بشر است. در واقع، دادرسی عادلانه، محاکمه شخصی در پرتو قانون وبا در نظر داشتن احترام به حقوق شهروندی و زمینه یی برای ترویج حاکمیت قانون است. این حقوق، توسط ھنجارھای ملی و بین المللی ، در قالب بعضی از اصول، نظام مند شده اند. دادگاھها برای تأمین عدالت و حل اختلاف تشکیل شده اند بنابراین در عملکرد خود باید حساس و بنیاد تشکیل خود را در نظر داشته باشند. دادگاھها مهمترین نقش را در تحقق اھداف قوة قضایی دارند و برای اینکه این اھداف بیش از پیش تأمین گردد باید برخی از اصول را رعایت کنند که سلامت رسیدگی و عدالت تصمیمات را ازپیش تضمین میکند. در دھه ھای اخیر که طرح مباحث حقوق بشر و لزوم رعایت آن بر تمام شاخه ھای حقوقی از جمله آیین دادرسی کیفری سایه افکنده، مشاھده آن ھستیم که نظامھای حقوقی با فراری از چنگال سیستم تفتیشی، به سوی سیستم اتهامی گام برمیدارند و تمام تلاش خود را معروف عادلانه کردن دادرسی میکنند و سعی بر آن دارند تا حقوق و آزادی ھای فردی در کلیه مراحل رسیدگی کیفری مراعات شود به طور خلاصه میتوان گفت دادرسی، زمانی عادلانه است که بتواند به حفظ توازن میان مصالح جامعه و متهم بپردازد و متهم در شرایطی کاملاً آزاد و در حالی که از تضمینھای لازم برای دفاع از خود برخوردار است، مورد محاکمه واقع شود.

Keywords:

دادرسی عادلانه , اصل قانونی بودن جرایم و مجازات ھا , حقوق مساوی طرفین ,