موانع اعتبار شرط عدم مسئولیت در حقوق ایران

یکی از ضمانت اجرای های اصلی نقض قرارداد، جبران خسارات وارده بر زیان دیده است. ممکن است طرفین عقد أراده نمایند که میزان مسئولیت و یا میزان خسارات قابل جبران را خودشان در ضمن قرارداد تعيين و شرط نمایند. شرط عدم مسئولیت به عنوان یکی از شروط تغيير دهنده میزان مسئولیت، با هدف رفع و از بین بردن مسئولیت احتمالی آینده متعهد، در قرارداد درج می شود و موجب می گردد که در صورت نقض قرارداد، مسئولیتی متوجه متعهد نگردد. در رابطه با صحت و سقم شرط عدم مسئولیت، بحثها و تردیدهای زیادی در حقوق ایران مطرح شده و صحت آن با چالش هایی همچون مغایرت با نظم عمومی و قواعد امری مسئولیت و مخالفت با مقتضای ذات عقد و اختیاری شدن اجرای تعهد و اسقاط ما لم يجب و مجهول بودن شرط عدم مسئولیت روبرو گردیده و در برخی موارد همانند قراردادهای مصرف، قانونگذار صراحتا شرط عدم مسئولیت را باطل اعلام نموده است و در مورد بطلان شرط عدم مسئولیت در صورت نقض عمدی قرارداد با نقض ناشی ار تقصیر سنگین نیز اجماع وجود دارد و نیز شرط عدم مسئولیت مخالف حقوق مصرف و حقوق رقابت معتبر نمی باشد.

Keywords:

موانع فقهی , موانع حقوقی , اعتبار , شرط عدم مسئولیت.