بررسی تولید نانو کامپوزیت های سلولزی زیست تخریب پذیر

پلاستیکهای طبیعی به دلیل زیست تخریب پذیر بودن و فراوانی و قیمت پایین گزینه مناسبی برای جایگزینی با پلاستیکهای سنتزی به شمار میرود. هرچند در مقایسه با پلیمرهای سنتزی دارای معایبی مانند ویژگیهای مکانیکی و بازدارندگی ضعیف میباشند و به این منظور روشهای مختلفی برای اصلاح ویژگیهای پلیمرهای طبیعی به کار گرفته میشود. یکی از جدیدترین این روشها استفاده از فناوری نانو و تولید نانوکامپوزیت ها می باشد. نانوکامپوزیتها سامانه های دوفازی از ماتریس پلیمری و مواد پرکنندهاند که دست کم یکی از ابعاد فاز پرکننده، بین 1 -100 نانومتر است. دلیل بهبود خواص مختلف نانوکامپوزیتها مربوط به اندازه ذرات فاز پرکننده است. با کاهش اندازه ذرات فاز پرکننده، سطح ویژه افزایش و متوسط فاصله بین ذرات کاهش مییابدو ناحیه بین سطحی که مسئول ارتباط بین ماتریس و پرکننده است، افزایش قابل ملاحظه ای نشان میدهد. در نتیجه، تعداد برهمکنش های بین ماتریس و پرکننده افزایش می یابد. نانوپرکننده های زیادی به منظور تهیه نانوکامپوزیت ها به کار گرفته میشوند که از آن جمله میتوان به سیلیکاتهای لایه ای (نانورس)، نانو لوله های کربنی، نانو تیتانیم دی اکسید و نانو ذرات آلی مانند نانو کریستالهای سلولز و نشاسته اشاره کرد. در این مطالعه، روشهای ارزان، ساده و سریع برای تولید نانوسلولز و ونانوکامپوزیت سلولزی با استفاده ازحلال معرفی میشوند.