بررسی نقش میانجی یادگیری سازمانی و نقش تعدیلگر پویایی محیطی در رابطه بین تغییر استراتژیک و عملکرد شرکت ارتباطات زیرساخت شهر تهران

تحقيق حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي يادگيري سازماني و نقش تعديلگر پويايي محيطي دررابطه بين تغيير استراتژيک و عملکرد شركت انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق را 140 نفر از مديران ارشدو مياني شركت ارتباطات زيرساخت شهر تهران تشکيل دادند كه در بخش هاي فناوري و استراتژي مشغولبه كار بودند. براي محاسبه حجم نمونه از روش كوكران محدود استفاده شد كه با احتساب خطاي توزيعپرسشنامه، تعداد 102 پرسشنامه صحيح به روش نمونه گيري غير احتمالي در دسترس دريافت گرديد. بهمنظور تحليل داده ها از روش حداقل مربعات جزئي با نرم افزارهاي SPSS-25 و PLS-3 استفاده گرديد.نتايج يافته هاي تحقيق نشان داد كه تغيير استراتژيک تاثير معناداري بر يادگيري سازماني دارد، درحالي كههيچ تاثيري بر عملکرد شركت مشاهده نگرديد. از طرفي مشخص شد كه يادگيري سازماني يادگيريسازماني تاثير معناداري بر عملکرد شركت دارد، درحالي كه اين رابطه در خصوص پويايي محيطي موردتاييد قرار نگرفت. از طرفي، نتايج رابطه غيرمستقيم نشان داد كه يادگيري سازماني نقش ميانجي كامل دررابطه بين تغيير استراتژيک و عملکرد شركت دارد. در نهايت، مشخص شد كه پويايي محيطي رابطه بينتغيير استراتژيک و عملکرد شركت ارتباطات زيرساخت شهر تهران را تعديل نکرده است. از نتايج تحقيقحاضر مي توان در راستاي ارتقاء عملکرد كوتاه و بلند مدت شركت ها با تاكيد بر شرايط استراتژيک ومحيطي استفاده نمود.

Keywords:

عملکرد شرکت , تغییر استراتژیک , یادگیری سازمانی , پویایی محیطی