مجتبی قنبری - کارشناسی ارشد مهندسی مالی، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
حمیدرضا تیو - کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی

اتخاذ تصمیمات استراتژیک مدیران نیازمند برآورد بهای تمام شده محصولات و پروژه ها است. برآوردهای صحیح بهایتمام شده محصولات و پروژه ها باعث بهبود تصمیم گیری ها می شود و برآوردهای نادرست منتج به ناکارایی می شود وتصمیمات فاقد ارزش افزوده را افزایش می دهد. در این مقاله ابتدا به بررسی منطق های برآورد بها شامل: برآورد قیاسی،برآورد پارامتریک و برآورد پایین به بالا پرداخته شده است. برآورد پایین به بالا از طریق بر آورد بسته های کاری و تلخیصرو به بالای این اطلاعات تا سطح کل موضوع بها را پیش بینی می کند. این منطق در واقع زمینه ی روش مهندسی رافراهم می کند که موضوع مقاله ی حاضر است. برآوردهای مهندسی منجر به تولید تخمین بهای جزیی می شود که ازطریق تخمین هر فعالیت بر اساس ساختار شکست کار محاسبه می گردد (ناسا، 2015). کیفیت هر کدام از برآوردهای بهابا آگاهی و توانایی تخمین زننده از محدودیت ها و قابلیت های هر کدام از روش های برآورد بها و انتخاب مجموعه ابزارهایدرست برای تخمین شروع می شود (مالدونادو، 2013). کاربرد هر روش بها به زمان انجام آن و میزان اطلاعات دقیقی که از موضوع بها در دسترس می باشد بستگی دارد. در ادامه پس از بیان تعریف و مراحل روش مهندسی به بررسی نقاط قوت و ضعف روش های مهندسی پرداخته شده است.

روش مهندسی، برآورد قیاسی، برآورد پارامتریک، برآورد پایین به بالا