ارزیابی نقش عناصر آموزش مجازی در کیفیت یادگیری منطقه ویژه اقتصادی بندرامام خمینی (ره)

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقش عناصر آموزش مجازی در کیفیت یادگیری منطقه ویژه اقتصادی بندرامام خمینی (ره)بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش امل کلیه کارکنان منطقه ویژه اقتصادی بندر امامخمینی (ره) بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده ، و فرمول کوکران، 249 نفر انتخاب شدند و پرسشنامههای محقق ساخته پس از روایی و پایایی بین آنان توزیع گردید. با استفاده از روش تحلیل ضریب همبستگی پیرسون،سوالات تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که: 1- بین عناصر (تحلیل محتوا، تحلیل مخاطبان، تحلیل اهداف، تحلیل رسانه،طراحی رهیافت، سازماندهی و روشها و راهبردها) آموزش مجازی با اثر بخشی یادگیری الکترونیکی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. 2- بین فناوری (برنامه ریزی زیربنایی، سخت افزار، نرم افزار) آموزش مجازی با اثر بخشی یادگیریالکترونیکی رابطه وجود دارد. 3-بین کیفیت اطلاعات با اثر بخشی یادگیری الکترونیکی رابطه وجود دارد. 4- بین بازخورداز فراگیران با اثر بخشی یادگیری الکترونیکی رابطه وجود دارد. بر اساس نتایج به دست آمده می توان به تاثیر مثبت وارزشمند آموزش مجازی در کیفیت یادگیری کارکنان پی برد و بر این اساس، تمرکز و تاکید ویژه ای بر این نوع آموزش هامعطوف داشت.

Keywords:

آموزش مجازی , آموزش و بهسازی , کیفیت , یادگیری , منابع انسانی