مدل های بهره برداری بهینه از منابع آب به صورت زیربخشی از مدیریت یکپارچه منابع آب (IWRM)

در دنياي امروز تنش هاي آبي روز به روز افزايش پيدا مي کنند. اين امر باعث شده تا بهره برداري از سيستم هاي منابع آب با توجه کامل به محدوديت ها و در جهت تامين نيازها و اهداف مختلف که بعضا با يکديگر در تضادمي باشند، صورت گيرد. از عمده دلايل تنش هاي آبي مي توان به افزايش جمعيت، محدوديت منابع، آسيب پذيري سيستم ها، آلودگي منابع و برنامه ريزي هاي بي رويه در توسعه بخش کشاورزي و صنعتي اشاره نمود. از ميان چالش ها و فرصت هاي ايجاد شده در جهت بهره برداري بهتر و بهينه از سيستم هاي منابع آب و همچنين بالا بردن توانايي سيستم مديريت منابع آب، مي توان به ظرفيت سازي و افزايش سطح دانش عمومي و تخصصي،درک بهتر پديده ها، ايجاد ابزارکارهاي مفيد و استفاده از تکنولوژي هاي بومي، شناخت پويايي و مجانب هاي رشد سيستم، برخورد با عدم قطعيت ها و تبديل اختلاف به همکاري در بخش تخصيص و مصرف آب اشاره نمود. در اين مقاله ضمن پرداختن به عوامل تشديد تنش هاي آبي و استفاده از چالش هاي پيشروي کارشناسان و مديران آب، به جايگاه مدل هاي بهره برداري بهينه از منابع آب به صورت زيربخشي از مديريت يکپارچه منابع آب(IWRM) پرداخته شده است.

Keywords:

چالش , مدل های بهینه سازی , بهره برداری , منابع آب , مدیریت جامع