مقایسه وضعیت جست دهی درختان بلوط در دو دوره متوالی پس از آتش سوزی در شهرستان مریوان

آتش به عنوان يك عامل بوم شناختی می تواند بر اجزای تشکیل دهنده هر اکوسیستم اثرات مثبت يا منفی داشته باشد. هر ساله در جنگل های استان کردستان و شهرستان مريوان مکررا آتش سوزی های زيادی به وقوع می پیوندد. هدف از اين پژوهش بررسی و مقايسه وضعیت جست دهی درختان بلوط (تك پايه و جست گروه) در مناطق آتش سوزی و شاهد در جنگل های شهرستان مريواناست. جهت اجرای پژوهش جنگل های روستای سلسی در شمال غرب مريوان در استان کردستان انتخاب شد و از مجموعه جنگل های شهرستان مريوان است که بیشترين آتشسوزی در آنها اتفاق افتاده انتخاب شد (سه منطقه شامل شاهد، آتش سوزی شده سال 96 و آتش سوزی شده سال 97 ). در هر منطقه اقدام به پیاده کردن و برداشت تعداد 10 قطعه نمونه مربعی با ابعاد 40×40 متر به روش سیستماتیك تصادفی با شبکه آماربرداری 100×150 متر شد. در هر قطعه نمونه اطلاعات شامل گونه درختی، مبدا، و تعداد کل جست گروه ها، تعداد جست های با ارتفاع کمتر از 1/5 متر برداشت شد. جهت بررسی تاثیر قطر برابر سینه بر جست دهی درختان، از طبقات قطری 2 سانتیمتری (درختان با قطر بین 2 تا 30 سانتیمتر) و طبقات قطری 5 سانتیمتری استفاده شد. نتايج نشان داد که آتشسوزی به شدت بر جست دهی درختان تاثیر دارد و درختان بلوط با حادث شدن آتش سوزی تحريك شده و جست دهی می نمايد. نتايج نشان داد که با توجه به شدت آتش سوزی سال 97 در شهرستان مريوان، کمترین جست دهی در اين توده جنگل اتفاق افتاده است. در طبقات قطری پايین ( 3 تا 9 سانتیمتری)، در توده آتش سوزی شده سال 96 جست دهی بیشتری اتفاق افتاده است. با توجه به جست دهی درختان در سالیان پس از آتش سوزی، جهت استمرار و پاياداری توده های جنگلی شهرستان مريوان، پیشنهاد می شود از احیاء و توسعه جنگل ها به کمک نهال کاری و بذر کاری استفاده بیشتری شود.

Keywords:

زادآوری ریر جنسی , روستای سلسی , جست دهی , یقه درخت , برودار