بررسی اثر آیینه بر میزان تولید آب شیرین در گلخانه به روش سیستم های تقطیرگر خورشیدی

افزایش آب های نامتعارف تهدید بزرگی برای محیط زیست محسوب می شود. یکی از راهکارهای پیش رو استفاده مجدد از این آب ها است تا علاوه بر کاهش میزان پساب و صدمه کمتر به محیط زیست از آب شیرین حاصل به منظور شرب و کشاورزی بهرهبرداری گردد. بدین منظور این تحقیق در سال 1398 در چهار سیستم تقطیرگر خورشیدی که بر روی سقف گلخانه شیشه ای بودند دردانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز صورت گرفت. تیمارها شامل دو مخزن با شیب پوشش سقف شمالی جنوبی و دو مخزن با شیب پوشش سقف جنوبی شمالی بود. ارتفاع آب درون سیستم دو سانتی متر و کف مخازن جاذب پلی اتیلین مشکی با ضخامت یک سانتی متر به منظور جذب انرژی خورشیدی بیشتر قرار گرفت؛ در بازه زمانی اول عایق آیینه ها بسته بودند و در بازه دوم اندازه گیری ها آیینه ها باز بودند و اختلاف میزان تولید آب در این دو حالت محاسبه گردید نتایج نشان داد در مخازن با جهت شیب پوشش شمالی جنوبی شاهد بودیم میزان تولید آب در زمانی که آیینه ها بسته هستند به زمانی که آیینه ها باز هستند بیشتر است و تا 25 درصد اختلاف در میزان تولید آب در بین دو هفته مشاهده شد. در مخازن با شیب پوشش سقف جنوبی – شمالی عکس این قضیه اثبات شد و باز بودن آیینه ها سبب افزایش در میزان تولید آب گشت و تا 100 درصد اختلاف در تولید آب در بین دو هفته مشاهده شد.

Keywords:

آیینه , نمک زدایی , انرژی تجدید پذیر , سیستم تقطیرگر خورشیدی