تحلیلی بر بیان اکسپرسیونیستی در گرافیک معاصر ایران

اکسپرسیونیسم یا هیجا ننمایی نام یک مکتب هنري است دوره شکل گیري این مکتب از حدود سال 1910 تا 1935 میلادي بود اما به طورکلی این شیوه از گذشته هاي دور باهنرهاي تجسمی همراه بوده و در دوره هاي گوناگون به گونه هاي مختلف نمود یافته است. هنرمندان اکسپرسیونیسم براي رسیدن به اهداف خودرنگ هاي تند و تشویش انگیز و ضربات مکرر و هیجا ن زده ي قلم مو و شکل هاي اعوجاج یافته و خارج از چارچوب را با ژرفا نمایی به دوراز قرار و سامان ایجاد میکردند و هر آنچه را که آرام شبخش و چش منواز و متعادل بود از صحنه ی کار خود بیرون می گذاشتند.هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر، مخصوصاً عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب می باشد و با نگاهی تحلیلی بر بیان اکسپرسیونیستی در گرافیک معاصر ایران سعی دارد ویژگی هاي بصري سبک اکسپرسیونیسم را شناسایی کند که براي رسیدن به این هدف مطالبی در باب موضوع به صورت کتابخانه اي و استناد به منابع معتبر جمع آوري و درنهایت به روش توصیفی-تحلیلی به آنالیز نمونه هاي موجود که همگی به صورت تصادفی انتخاب شده اند پرداخته و این نتیجه حاصل گردید که ویژگی اکسپرسیونیسم، در حقیقت نه یک سبک هنري، بلکه گستره ي متنوعیاست از تجربه هاي شخصی و سیاق فردي هنرمندان شاخص این جنبش است؛ و این آثار به هیچ وجه شباهتی با آثار دیگر سبک ها، مثلاً امپرسیونیسم، فوویسم، فوتوریسم، کوبیسم و دیگر جریان هاي هنري مدرنیستی نداشته و در حقیقت ویژگی عام این جریان هنري همین شخصی بودن است...جریان اکسپرسیونیسم بیشتر شیفته ي نیروي احساسی و کیفیت استعاري رنگ بوده، لذا با خلق میدان هاي وسیع رنگی به روي بوم، سطوحی هرچه گسترده تر با بافتی ساده را پدیدار می ساخت. شاخصه و ویژگی بعدي اکسپرسیونیسم را میتوان بر حالت غریزي و رفتار هیجانی به هنگامی خلق اثرهنري استوار دانست. همان طور که عنوان گردید در دوره هاي گوناگون اکسپرسیونیسم به گونه هاي مختلفی خود را نشان داده است.

Keywords:

اکسپرسیونیسم , گرافیک , پوستر , هنرمعاصرایران