اثزبخشی درمان مبتنی بز پذیرش و تعهد (ACT) بر اضطراب و استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال اوتیسم

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر اضطراب و استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال اوتیسم بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح مورد استفاده پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال اوتیسم مرتجعه کننده به مرکز اوتیسم روزنه شهر همدان در سه ماه اول سال 1397 بود؛ از این جامعه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس نمونه ای به تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند؛ در پژوهش حاضر از پرسشنامه اضطراب بک و مقیاس استرس والدین بری برای جمع آوری داده ها استفاده شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخص های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و روش های آماری استنباطی (کووریانس) استفاده شد. یافته ها نشان داده شد که درمان پذیرش و تعهد (ACT) بر اضطراب و استرس والدگری مادران کودکان اوتیسم موثر است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان پذیرش و تعهد روش مناسبی است که استفاده از آن جهت پیشگیری و کاهش مشکلات روانی مادران کودکان اوتیسم و سازگاری آنها یک ضرورت محسوب می گردد.

Keywords:

اضطراب , استرس والگری , مادران کودکان اتوسیم , درمان پذیرش و تعهد (ACT)