اثربخشی آمئزش مهارت های مثبت اندیشی بر امید به زندگی زنان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر امید به زندگی زنان دارای فرزند کم توان ذهنی پذیرفت. این پژوهش در قالب یک پژوهش نیمه تجربی با پیش آرمون و پس آزمون با گروه گواه و آزمایش انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران کودکان کم توان ذهنی شهر بیرجند در سال تحصیلی 1399-1398 بود. که تعداد 30 نفر از مادران کودکان کم توان ذهنی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) قرار گرفت. همچنین برای بررسی اثربخشی مهارت های مثبت اندیشی از شیوه مداخله استفاده شد به صورتی که برای گروه آزمایش تعداد 10 جلسه 90 دقیقه ای طی مدت 3 ماه انجام گرفت. برای گردآوری داده ها از مقیاس اُمید بزرگسالان اشنایدر استفاده شد برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس بهره گرفته شد. نتایج بیانگر تأثیر مثبت و معنادار آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهبود امید به زندگی زنان دارای کودکان کم توان ذهنی بود.

Keywords:

مهارت های مثبت اندیشی , امید به زندگی