سیده نرجس صابر - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، ایران
صدراله خسروی - استادیار روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، ایران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد شناختی کودکان مبتلا به اختلال سلوک و اختلال یادگیری خاص با کودکان عادی دردوره ابتدایی بود. روش پژوهش علی مقایسه ای یا پس رویدادی و جامعه آماری شامل کلیه مراجعین مراکز مشاوره آموزش وپروش شهر شیراز در دوره ابتدایی از ابتدای آبان لغایت دی 1398 بود که بر چسب اختلال سلوک و یا اختلال یادگیریدریافت کرده بودند و همچین دانش آموزان دوره ابتدایی در این چهار ناحیه بودند که اختلال خاصی برای آنان گزارش نشدهبود. نمونه آماری 120 نفر (40 نفر از هر سه گروه) بود که به روش هدفمند و با توجه به تشابه ویژگی های جمعیت شناختیانتخاب شدند و آزمون وکسلر چهار (2003) بر روی آنها اجرا شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که در عملکرد شناختیبین میانگین نمرات گروه های مورد مقایسه تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنا که عملکرد شناختی گروه کودکان عادیبالاتر از کودکان دارای اختلال یادگیری و این کودکان بالاتر از گروه کودکان دارای اختلال سلوک قرار دارند. در ادراک کلامیبین گروه کودکان عادی با گروه کودکان دارای اختلال سلوک و گروه کودکان عادی با گروه کودکان اختلال یادگیری تفاوتمعناداری وجود دارد. در ادراک کلامی گروه کودکان عادی بالاتر از کودکان دارای اختلال یادگیری و گروه کودکان دارایاختلال سلوک قرار دارند. در استدلال ادراکی بین گروه کودکان عادی با گروه کودکان دارای اختلال یادگیری تفاوتمعناداری وجود دارد. در استدلال ادراکی گروه کودکان عادی و اختلال سلوک بالاتر از گروه کودکان دارای اختلال یادگیریقرار دارند. در حافظه فعال بین گروه های مورد مقایسه تفاوت معناداری وجود دارد. در حافظه فعال گروه کودکان عادی بالاتراز گروه کودکان اختلال سلوک و این کودکان بلاتر از گروه کودکان اختلال یادگیری قرار دارند. در سرعت پردازش بین گروهکودکان عادی با گروه کودکان دارای اختلال سلوک و اختلال یادگیری تفاوت معناداری وجود دارد. در سرعتپردازش گروه کودکان عادی بالاتر از گروه کودکان اختلال سلوک و کودکان دارای اختلال یادگیری قرار دارند.

عملکرد شناختی، اختلال سلوک، اختلال یادگیری