بررسی تأثیر مکانیسم های راهبری شرکتی بر رابطه بین توانمندی مدیریت و ارزش نهایی وجه نقد

مطالعات حوزه کسب و کار مدت ها است که بر توانایی هاي مدیریتی تمرکز دارد و به دنبال واکاوي این امراست که چگونه تغییر در استعداد مدیریتی می تواند کیفیت تصمیم گیري هاي شرکتی، فعالیت هاي تنوعبخشی وبرآمدهاي اقتصادي را توضیح دهد. مطالعات مختلفی نشان داده اند که راهبري شرکتی بر نگهداشت وجه نقد هربنگاه اقتصادي اثرگذار است. از این رو در پژوهش حاضر به بررسی این مطلب پرداخته شد که آیا توانمنديمدیریتی مدیرعامل با ارزش نهایی وجه نقد در ارتباط است؟ پیش بینی اولیه این بود که مدیرعامل باهوش ترمی تواند استفاده بهتري از وجه نقد داشته باشد. جامعه آماري پژوهش شرکت هاي پذیرفته شده در بورس بودند.براي نمونه گیري از روش حذف سیستماتیک استفاده شد و تعداد 109 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شدند. بااستفاده از معیار توانمندي مدیریتی دمریجان و همکاران (2012) و مدل ارزش وجه نقد ارائه شده توسط فالکندرو وانگ (2006) مشخص شد که توانمندي مدیریتی مدیرعامل با ارزش نهایی وجه نقد رابطه ندارد. همچنین،تأثیر توانمندي مدیرعامل بر ارزش نهایی وجه نقد در شرکتهایی که با محدودیت مالی مواجهه هستند تفاوتیبا سایر شرکت ها ندارد. علاوه بر این تأثیر توانمندي مدیرعامل بر ارزش نهایی وجه نقد در شرکت هایی کههیئت مدیره بزرگتري دارند، از سایر شرکتها بیشتر است. به طور کلی، نتایج تحقیق نشان می دهد که لزوماً اگروجه نقد توسط مدیرعامل قابل تري کنترل شود، بازار ارزش بیشتري را به وجه نقد قائل نخواهد بود؛ که این امربا این تئوري که سهامداران توانمندي مدیرعامل را هنگام ارزش گذاري وجه نقد در نظر می گیرند، سازگاريندارد. بر این اساس با توجه به نتایج حاصل شده از پژوهش پیشنهادات کاربردي و سازنده اي ارائه گردیدد.

Keywords:

ارزش نهایی وجه نقد , محدودیت نقدینگی , دوگانگی مدیرعامل , استقلال هیئت مدیره