اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند اختلال رشد ذهنی
عنوان مقاله: اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند اختلال رشد ذهنی
شناسه ملی مقاله: ICPE06_051
منتشر شده در ششمین کنفرانس بین المللی روانشناسی، علوم تربیتی و سبک زندگی در سال 1399
شناسه ملی مقاله: ICPE06_051
منتشر شده در ششمین کنفرانس بین المللی روانشناسی، علوم تربیتی و سبک زندگی در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا صرام - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان اصفهان ایران
غلامرضا منشئی - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان اصفهان ایران
خلاصه مقاله:
زهرا صرام - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان اصفهان ایران
غلامرضا منشئی - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان اصفهان ایران
زمینه و هدف: داشتن فرزند دارای اختلال رشد ذهنی، میتواند فرایند شناختی، روانشناختی و هیجانی مادران را نیز متاثرسازد که ضروری است با بکارگیری درمانهای روانشناختی مناسب نسبت به کاهش این آسیبها اقدام شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی گروهی بر افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند اختلال رشد ذهنی انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران دارای فرزند اختلال رشد ذهنی شهر اصفهان در سال تحصیلی ٩٨-١٣٩٧ بودند که فرزندان آنها در مدارس استثنایی حضور داشتند. در این پژوهش تعداد ٣٠ مادر دارای فرزند اختلال رشد ذهنی با روش نمونهگیری غیرتصادفی داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه ١٥ مادر). گروه آزمایش واقعیتدرمانی گروهی (گلاسر، ٢٠٠٣) را طی دو و نیم ماه در ١٠ جلسه ٩٠ دقیقهای دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی (بک و همکاران، ١٩٩٦)و پرسشنامه اضطراب (بک و همکاران، ١٩٨٨) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: نتایج نشان داد که واقعیتدرمانی گروهی بر افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند اختلال رشد ذهنی تأثیر معنادار دارد ٠٠١/٠>p بدین صورت که این درمان توانسته منجر به کاهش افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند اختلال رشد ذهنی شود.نتیجهگیري: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که که واقعیتدرمانی گروهی با بهرهگیری از فنونی همانند آشنایی اعضاء با مسئولیتهای خویش و کمک به پذیرش و افزایش مسئولیتپذیری و همچنین کماهمیت جلوه دادن گذشته در رفتار کنونی و تأکید بر کنترل درونی میتواند جهت کاهش افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند اختلال رشد ذهنی مورد استفاده گیرد.
کلمات کلیدی: واقعیتدرمانی، افسردگی، اضطراب، اختلال رشد ذهنی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1122920/