رابطه ویژگی های شخصیت با سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در دانش آموزان مبتلا به دیابت نوع دو

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین ویژگی های شخصیت با سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در دانش آموزان مبتلا به دیابت انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان مشغول به تحصيل در دوره متوسطه اول شهر کرج در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۸ تشکیل داد که از بین آنها به شيوه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۳۸۴ دانش آموز دارای بیماری دیابت نوع دوم انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت (والكر و همکاران، ۱۹۸۷) و پرسشنامه پنج عاملی شخصیت (کاستا و مک کری، ۱۹۸۹) بود. داده های گرد آوری شده با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی و رگرسیون با SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نمره کل سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در دانش آموزان مبتلا به دیابت نوع دوم برابر با ۱۵۶/۴۶ بود. نتایج نشان داد که بین عامل برون گرایی ( ۰/ ۱۸=r و 0 / ۰۰۵=p)، با وجدانی ( ۰/ ۷۱=r و 0 / ۰۰۴=p)، مقبولیت ( ۰/۳ =r و 0 / ۰۰۹=p) و گشودگی نسبت به تجربه ( ۰/ ۵۲=r و 0 / ۰۰۶=p) با سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما این رابطه بین عامل نورز گرایی با سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت منفی و معنادار میباشد( 0 / ۲۶-=r و 0 / ۰۰۲=p). براساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد دانش آموزان مبتلا به دیابت نوع دوم از سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت متوسطی برخوردار بودند و بنابراین توجه به بهبود ویژگی های شخصیتی در این افراد موجب بهبود سبک زندگی در آنها می شود.

Keywords:

ویژگی شخصیت , سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت , دیابت نوع دوم