رحیم دلائی میلان - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، سلماس، ایران
حورا سودی - دانشآموخته دکترای مدیریت آموزشی و مدرس دانشگاه فرهنگیان

پژوهش حاضر، با هدف ارزیابی برنامه های بهسازی منابع انسانی در بین معلمان دوره ابتدایی شهر سلماس انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان ابتدایی شهر سلماس در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ به تعداد ۱۱۵۰ نفر می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان نمونه ای به حجم ۲۸۵ نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها و سنجش بهسازی منابع انسانی از معیارهای ارائه شده توسط رائو و آبراهام (۱۹۹۰) استفاده گردید. روایی پرسشنامه مورد تأیید اساتید و خبرگان قرار گرفته و پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای شاخص وضعیت موجود برنامه بهسازی ۰ / ۸۸ و برای شاخص میزان اهمیت برنامه بهسازی ۰ /۹۰ به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار 22.SPSS . V و آزمونهای ازوجی، t مستقل و تحلیل واریانس یکراهه نشان داد که بین شاخص های وضعیت موجود بهسازی مشارکت معلمان در برنامه های بهسازی، نیازسنجی و برنامه ریزی آموزشی و اجرا و ارزیابی) و میزان اهمیت بهسازی تفاوت معناداری وجود دارد و وضعیت موجود به طور معنی داری کمتر از میزان اهمیت است. همچنین بین نظرات افراد مورد مطالعه در خصوص شاخص های وضعیت موجود و میزان اهمیت برنامه بهسازی از لحاظ سن تفاوت معناداری وجود دارد اما از لحاظ جنسیت تفاوت معنی داری وجود ندارد و از لحاظ سطح تحصیلات به غیر از وضعیت موجود اجرا و ارزیابی تفاوت معنی داری وجود دارد.

بهسازی، منابع انسانی، توانمندسازی