بررسی رابطه خودشفقتی و شادکامی با رضایت از زندگی خانواده های درگیر اعتیاد

هدف از این پژوهش تعيين رابطه ی خودشفقتی و شادکامی با رضایت از زندگی خانواده های درگیر اعتياد بود. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان درگیر اعتیاد همسر، فرزندان بالای ۱۸ سال درگیر اعتیاد پدر و والدین درگیر اعتیاد فرزند مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد و بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی شهر کاشان بود. با روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند نمونه ای با حجم ۲۵۰ نفر انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های خودشفقتی نف، شادکامی آکسفورد و رضایت از زندگی دینر جمع آوری شدند و با استفاده از همبستگی و رگرسیون چندمتغیری تحلیل شدند نتایج تحلیل دادند که همبستگی مثبت و معنی دار بین خودشفقتی و شادکامی با رضایت از زندگی را وجود دارد و این دو متغیر پیش بین های معنی داری برای رضایت از زندگی هستند. طبق نتایج رگرسیون به روش گام به گام در گام اول خودشفقتی وارد تحلیل شدند که R و R آن به ترتیب ۱/ ۳۱ و ۰ /۰۹ است، در گام دوم با اضافه شدن متغیر شادکامی R و R به ترتیب ۰/ ۴۰ و 0 / ۱۶ بدست آمد. یعنی ۴۰٪ واریانس رضایت از زندگی به وسیله ی متغیرهای خودشفقتی و شادکامی تبیین می شود.

Keywords:

خودشفقتی , شادکامی , خانواده های درگیر اعتیاد