سیدشهاب الدین مصطفوی نژاد - دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

فساد اداری محصول نظام اداری ناکارآمد و عدم استقرار نظام شایسته سالاری می باشد و پدیده ای است که مقامات دولتی با تخطی از قوانین و مقررات به کسب ثروت و قدرت پرداخته و منافع شخصی را بر منافع عمومی ترجیح می دهند. فساد اداری انواع مختلفی داشته و عوامل گوناگونی مانند اقتصاد دولتی ناکارآمد، درآمدهای رانتی، تعدد قوانین و مقررات، تنگناهای سازمانی، محدودیت های تجاری و عدم دمکراسی مطلوب در ظهور و بروز این پدیده دخیل هستند. در این تحقیق فساد اداری و مبارزه با آن در اسناد بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی قرار گرفته است زیرا برای برخورد با فساد، ضرورت داشته که قوانین و اسناد بالادستی فساد ستیز باشند و مبارزه با فساد را برای سایر قوانین و مقررات عادی تجویز نموده باشند. برای مبارزه با این پدیده راهکارهایی مانند کوچک سازی دولت و حذف تشکیلات غير ضرور، نظارت مراجع نظارتی ( دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور)، ایجاد شفافیت از طریق سامانه ثبت حقوق و مزایا و بروز رسانی قوانین و مقررات وجود دارد.

فساد اداری، اسناد بالادستی، کوچک سازی دولت، شفافیت