استخراج ترکیبات زیست فعال آنتوسیانین با نانوذرات جاذب مغناطیسی پلی وینیل الكل از پوست انار و بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره های استخراج شده

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 483

This Paper With 22 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICMT01_025

تاریخ نمایه سازی: 2 آذر 1399

Abstract:

امروزه علوم و فناوری نانو به عنوان یکی از مهم ترین زمینه های تحقیقاتی - توسعه ای در بین علوم مدرن مطرح است. نانو ذرات مغناطیسی به دلیل ویژگی هایی مانند سطح ویژه بزرگ و جداسازی ساده با میدان مغناطیسی خارجی، کاربردهای متنوعی پیدا کرده اند. در مواد غذایی، می توان از نانو ذرات مغناطیسی برای تثبیت آنزیم ها، خالص سازی پروتئینها و آنالیز ترکیبات مربوطه بهره برد. در این تحقیق ترکیبات زیست فعال آنتوسیانین با نانوذرات جاذب مغناطیسی پلی وینیل الکل از پوست انار استخراج و قدرت احیاکنندگی و خاصیت آنتی اکسیدانی آن نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی BHT بررسی و مقایسه گردید. ابتدا نانو ذرات مغناطیسی پلی وینیل الکل به روش هم رسوبی سنتز گردید. سپس پارامترهای تجربی موثر بر کارائی جذب بررسی و بهینه سازی گردید (مدت زمان تماس ۱۰ دقیقه، ۳=pH ، غلظت اولیه رنگ (آنتوسیانین ها) میلی گرم در لیتر ۹۰؛ غلظت جاذب میلی گرم در لیتر ۲۰؛ دمای محلول ۴۰ درجه سانتی گراد). قدرت احیاکنندگی و فعالیت آنتی اکسیدانی آن به روش DPPH اندازه گیری و با آنتی اکسیدان سنتزی BHT مقایسه گردید. نتایج نشان داد که عصاره پوست انار فعالیت آنتی اکسیدانی خوبی دارد ولی از BHT کمتر است. ضمنا بين غلظتهای مختلف عصاره تفاوت فعالیت آنتی اکسیدانی معنی دار است ( 0. 05>p). سینتیک جذب توسط مدل سینتیک شبه درجه اول، سینتیک شبه درجه دوم و مدل نفوذ داخل مولکولی بررسی گردید. با توجه به مقادیر R2 بدست آمده از سه مدل سینتیکی، سینتیک جذب شبه درجه دوم بهترین همبستگی را نشان داد. دو مدل ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ برای جذب آنتوسیانین ها بر روی نانو ذرات مغناطیسی پلی وینیل الکل بکار رفت و محاسبات نشان داد که بهترین همبستگی با مدل لانگمویر می باشد. با افزایش دما، مقدار qmax جذب آنتوسیانین ها بر روی نانو ذرات مغناطیسی پلی وینیل الکل افزایش می یابد که نشان میدهد فرایند جذب آنتوسیانین ها بر روی نانو ذرات مغناطیسی پلی وینیل الکل گرماگیر می باشد. همچنین مقدار مثبت آنتالپی (ΔG°) نیز نشان دهنده گرماگیر بودن فرایند می باشد. مقدار ΔG° برای نانو جاذب مغناطیسی پلی وینیل الکل منفی می باشد که نشان میدهد فرایند جذب آنتوسیانین ها بر روی نانو ذرات مغناطیسی پلی وینیل الکل خودبخودی بوده و با افزایش دما مقدار ΔG° کاهش یافت.

Authors

مشتاق نثاری

دانشجو مهندسی صنایع غذایی