بررسی تاثیر استفاده از الیاف مختلف بر رفتار مکانیکی بتی های سبک پلیمری اصلاح شده

بتن پلیمری اصلاح شده بتنی است که در سال های اخیر توسط محققین با هدف کاهش سیمان مصرفی و بهبود مشخصات دوامی بتن، معرفی شده است. از سوی دیگر مسلح نمودن بتن به الیاف یکی از راهکارهای بهبود مشخصات م کانیکی، رفتار ترد و شکننده آن می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش تجربی اثر الیاف های مختلف بر رفتار مکانیکی بتن سبک پلیمری اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفته است. در ساخت نمونه ها الیاف فولادی، پلی پروپیلین و پلی اولفین با درصدهای حجمی 0.5%، 1% به صورت تکی و با درصدهای حجمی 1% و 1.5% به صورت ترکیبی، استفاده شده است. برای دستیابی به اهداف این پژوهش در مجموع 15 طرح مختلف ساخته و مورد آزمایش های مختلفی همچون مقاومت فشاری (7 و 28 روزه)، مقاومت کششی، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته قرار گرفته اند. همچنین با استفاده از روش آزمایشگاهی انرژی شکست، وزن مخصوص، میزان جذب آب و شکل پذیری نمونه ها مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. بررسی نتایج مربوط به آزمایش مقاومت فشاری نشان دهندهتأثیر بیشتر الیاف فولادی در مقایسه با الیاف های پلیمری بر بهبود مقاومت فشاری می باشد. به طوری که طرح 5 حاوی 1% الیاف فولادی بیشترین افزایش مقاومت فشاری 7 و 28 روزه را به مقدار 21.4% و 14.6% نسبت به طرح شاهد نتیجه داده است. همچنین نمونه حاوی 1% الیاف فولادی با مقاومت کششی 6.64 مگاپاسکال بهترین عملکرد را در آزمایش مقاومت کششی کسب نموده است. استفاده از 1.5% الیاف هیبریدی به صورت ترکیب سه نوع الیاف فولادی، پلی اولفین و پلی پروپیلن، باعث کاهش 20.5% مدول الاستیسیته نسبت به نمونه شاهد شده است. در میان طرح های حاوی الیاف به صورت تکی، بیشترین مقدار شکلپذیری (با توجه به سطح زیرمنحنی نیرو-چابجایی) مربوط به طرح حاوی الیاف فولادی می باشد و رفتار نرمتری را پس از شکست در مقایسه با سایر طرح ها از خود نشان داده است.

Keywords:

بتن پلیمری اصلاح شده , الیاف , بتن سبک , مشخصات مکانیکی