محمد نقبائی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران زلزله، گروه مهندسی عمران، دانشگاه اشرفی اصفهانی، اصفهان
حسین تاجمیرریاحی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده ی فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان

بتن کاربردی ترین ماده در طرح های توسعه زیرساخت های عمرانی است و ساخت بتن هایی با مقاومت بالا، بیشتر از گذشته اهمیتپیدا کرده است. در میان تنوع بسیار زیاد بتن های موجود در ساخت سازه های بتنی می توان به بتن پلیمری که دارای مقاومت بالاییاست، اشاره کرد. هدف اصلی در تحقیق حاضر رسیدن به طرح اختلاط با مقاومت فشاری مناسب به منظور دست یابی به درصد بهینهرزین پلی استر است که برای رسیدن به این طرح، رزین پلی استر به میزان 12، 15، 17 و 19 درصد وزن مصالح مورد استفاده قرارگرفت. تنها نقطه ضعفی که در بتن هایی از این دسته وجود دارد، شکل پذیری بسیار پایین و تردشکنی آن ها است از این رو به منظورجبران این کاستی و بهبود رفتار بتن از الیاف پلی پروپیلن به میزان 0/5، 1 و 2 درصد وزن رزین در نمونه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایشات نشان داد که درصد بهینه ی رزین پلی استر در بتن های پلیمری ساخته شده در این مقاله برابر 17 است. به دلیل ایجادپیوند مطلوب بین الیاف پلی پروپیلن و رزین پلی استر، عملکرد مکانیکی بتن پلیمری الیافی نسبت به بتن شاهد پلیمری بهبود یافتهاست. همچنین افزایش درصد الیاف پلی پروپیلن باعث افزایش مقاومت فشاری و کاهش میزان درصد جذب آب بتن الیافی نسبت به بتنشاهد پلیمری شده است. نتایج به دست آمده از این مطالعه آزمایشگاهی نشان می دهد نمونه های حاوی 2 درصد الیاف پلی پروپیلنبیشترین مقاومت فشاری را داشته ولی نمونه های دارای 1 درصد الیاف بهترین عملکرد مکانیکی را ایجاد کرده است.

بتن پلیمری، رزین پلی استر، الیاف پلی پروپیلن، مشخصات مکانیکی