حامد خرازی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، ایران
ندا فرهودی - استادیار، بخش مهندسی آتش، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، ایران
بابک احمدی - استادیار، بخش مهندسی بخش فناوری بتن ، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، ایران
محمد شکرچی زاده - استاد تمام، مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، ایران

با وجود آنکه عموما در المان های بتنی طراحی خاصی برای ایمنی در برابر آتش انجام نمی شود، ممکن است در زمان بهره برداریتحت دماهای بالا قرار گیرند. بتن زمانی که در برابر دماهای بالا قرار گیرد، عملکرد متفاوتی از خود نشان می دهد. زمانی که خمیرسیمان در معرض دمای بالا قرار می گیرد، دچار تغییرات فیزیکی و شیمیایی زیادی می شود. بسیاری از آسیب ها در دو ساعت اولیه یقرارگیری در معرض آتش رخ می دهد. زمانی که بتن سرد شود، المان های سازه ای ممکن است توانایی تحمل بارهای وارده بر سازه رانداشته باشند؛ بنابراین سازه زمانی می تواند به کاربری خود ادامه دهد که بخش های آسیب دیده تعمیر شوند. رایج ترین روش جهتتعمیر بتن، حذف لایه های ضعیف شده ی بتن و جایگزینی آن با بتن تازه است. همچنین استفاده از مواد پلیمری مسلح شده با الیاف(FRP) در دهه های اخیر رایج شده است. زمانی که آزمونه های آسیب دیده در برابر حرارت، مجددا در هوای مرطوب و یا آب عمل آوریشوند، بخشی از مقاومت خود را دوباره بدست می آورند. در این تحقیق به بررسی مشخصات مکانیکی آزمونه ها پس از عمل آوریپرداخته می شود.

بتن، دماهای بالا، عمل آوری مجدد، پوزولان