بررسی اثرات محیط زیستی بتن و روش های كنترل آن ها (با تأكید بر استفاده از منابع آب خاكستری به عنوان آب نامتعارف در صنعت بتن)

افزایش جمعیت جهان و به دنبال آن گسترش ساخت وسازها از یک طرف و از طرفی دیگر محدودیت های منابع و اثرات محیط-زیستی طرح های توسعه سبب شده است تا پژوهشگران و ذینفعان صنعت ساخت در کنار دوستداران محیط زیست به فکر راهکاری درجهت بهبود فرایند ساخت و استفاده از بتن باشند. امروزه بتن به دلیل هزینه کم، آسانی دسترسی به اجزاء تشکیل دهنده، شکل پذیریو دوام نسبتاً بالا، به عنوان پرمصرف ترین مصالح ساختمانی در جهان شناخته می شود. یکی از بخش های اصلی تشکیل دهنده ی بتن آباست که در عمل آوری، ساخت بتن و شستشوی سنگ دانه ها و مخلوط کن های بتنی از آن بهره برده می شود. برای ساخت هر مترمکعببتن در حدود 150 لیتر آب موردنیاز است. از سویی دیگر، اکثر استانداردهای جهان مشخصات آب اختلاط بتن را محدود کرده اند کهباید عاری از هرگونه ماده زیان آور و در حد کیفیت آب آشامیدنی باشد. این درحالی است که استفاده فعلی از آب شرب برای تهیه بتنباعث تحمیل تنش بیش ازحد به منابع آب و محیط زیست شده است. با توجه به دلایل فوق، در صنعت بتن که یکی از بزرگ ترینمصرف کننده های منابع آب است، ضروری است مصرف آب مدیریت و بازنگری شده و تأمل بیشتری در آن صورت گیرد. هدف از اینپژوهش، امکان سنجی استفاده از منابع آب غیرمتعارف (پساب ها) ازجمله آب خاکستری در صنعت بتن بدون ایجاد تغییرات محسوسدر مشخصات فیزیکی، شیمیایی و دوام بتن میباشد. آب خاکستری آب خروجی از آشپزخانه، ظرف شویی، روشویی، حمام و ماشینلباسشویی است که به عنوان یک شکل رقیق از فاضلاب، به طور متوسط حدود 70 درصد فاضلاب خانگی را شامل می شود و با توجه بهداشتن مواد معدنی بالا و غلظت پایین تر آلاینده های بیولوژیکی و پاتوژن ها (باکتری های بیماری زا) نسبت به فاضلاب سیاه، کیفیت آننیز عموماً بهتر است. استفاده مجدد از آب خاکستری در صنعت بتن میتواند موجب کاهش مصرف و ذخیره سازی منابع آب، کاهشهزینه های تصفیه فاضلاب (به موجب کاهش دبی ورودی به شبکه فاضلاب شهر) و درنتیجه حفظ محیط زیست در راستای توسعه پایدارصنعت بتن شود.

Keywords:

بتن سازگار با محیط زیست , پساب , آب خاکستری , توسعه پایدار